Het hele lichaam is een tempel van Gods Geest, volgens het bekende woord van Paulus, maar waarom heet nou juist het heiligbeen heilig? Lisette Thooft geeft uitleg.
Door Lisette Thooft
Het heiligbeen is het platte bot onderaan uw ruggengraat, gelegen tussen de bogen van uw bekken en uitlopend in het staartbeen dat wijst naar uw anus. Voor veel mensen is het een zwakke plek en voor heel wat van ons is het een bron van chronische pijn. Waarom heet nou juist dat stuk van ons skelet heilig? Sacrum, in het Latijn. Huh? Geen mens die het je kan vertellen, in de westerse geneeskunde.
Kundalini-kracht
Haal je de oosterse visie erbij, dan wordt het interessant. Volgens hindoeïstische en boeddhistische zienswijze ligt onderaan onze ruggengraat de slang van de kundalini-kracht opgerold; de slang die zich door zuiver leven, meditatie en yoga kan oprichten en door alle chakra’s heen naar de kruin kan reiken. Indiase heiligen worden vaak afgebeeld met een cobra-kop boven hun hoofd: ze zijn verlicht, betekent dat.
Hoezo een slang? De slang is in westerse mythologie vooral een symbool van het kwaad. Die slangenkracht is wat de gnostici hulè noemden, en wat darwinisten overlevingsdrang en voortplantingsdrift noemen, wat elders ook wel heet: libidineuze energie. Oerdrift, levensdrift, de kosmische drang om zich uit te drukken in de stof. In het paradijsverhaal in Genesis heet de slang gevaarlijk. Dat is ze ook, want als deze kracht voor eigen gerief of te eigen bate wordt aangewend, egoïstisch, is ze de wortel van alle kwaad.
Ter hoogte van de geslachtsorganen bevinden zich in oosterse filosofie het wortelchakra en het sacrale chakra, centra van subtiele energie, respectievelijk rond de bekkenbodem en in de onderbuik. Het wortelchakra wordt gezien als zetel van mannelijke seksualiteit, het sacrale chakra als het gebied van de vrouwelijke seksualiteit. En het is buitengewoon boeiend wat er zoal over die chakra’s wordt geschreven, juist vanuit filosofisch-spiritueel oogpunt.
Wezer
Het wortelchakra staat voor het recht om te zijn, te leven, te bestaan. De Nijmeegse emeritus hoogleraar en karmeliet Kees Waaijman noemt God ‘Wezer’. Ik heb begrepen dat hij daarmee bedoelt dat God niet alleen het Zijnde is, maar ook dat wat ons toeroept: “Wees er!” Dat lijkt me typisch passen bij het gebaar van de mannelijke seksualiteit. Een man die een vrouw bevrucht, zegt eigenlijk met zijn lichaam, met zijn ejaculatie, tegen het kind dat mogelijk komen gaat: “Wees er!” Veel meer dan dat is het niet, maar zeker ook niet minder. Het mannelijke gebaar drukt het recht uit om te zijn.
Het sacrale chakra is dat van de vrouwelijke seksualiteit en daar gaat het volgens de chakra-leer om stromen, om voelen, om verbindingen leggen. Dat is passend bij het baarmoederlijke gebeuren en ook precies wat er nodig is als er een kind geconcipieerd is: het moederlichaam ontvangt, omhult, beschermt, biedt veiligheid, verbindt zich met het wordende kind en geeft het ruimte om te groeien. Hierbij hoort volgens de chakra-leer het recht om te voelen, om een voelend wezen te zijn, a sentient being.
Daarom
Je zou de onderste laag die van de wilskracht kunnen noemen, en de tweede die van de bereidwilligheid, willingness in het Engels, toelaatkracht heb ik het ook weleens genoemd. Dat zijn de mannelijke en vrouwelijke variant van levenskracht, allebei even belangrijk, elkaar aanvullend en ondersteunend.
De bron ervan ligt achter het heiligbeen. Daarom is dit been heilig.
Dank Lisette voor dit artikel.
Een mooi thema en het raakt aan mijn eigen ervaringen met de slang.
Bij de Goden en Godinnen van Egypte kwam de slang uit het voorhoofd, de plek van het intuïtieve, het directe weten. In de Diamantbenadering zit daar de plek van de innerlijke leiding.
En in de oude godinnenculturen was de slang het symbool van wijsheid en transformatie.
Ik kijk uit naar meer.....
Ons lichaam een tempel!
Dank voor je reactie, Lenie, en ja, de slang is een prachtig oud symbool. Ik ben er jarenlang intensief mee bezig geweest en dat heeft geresulteerd in het boek De onverzadigbare vrouw (en de afwezige man). Dat ging over de betekenis van de draak maar slang en draak waren aanvankelijk inwisselbaar.
Later ben ik de slang tegengekomen als aardegeest in een ayahuasca ceremonie, dat was ook heel indrukwekkend.
Een mooi verhaal maar sacer betekent behalve gezegend, heilig ook: vervloekt, gewijd aan de onderwereld. Sacrum is dus ook een mooie naam voor een vervloekt, pijnlijk plekje.
Dat maakt het nog interessanter. Natuurlijk is seksualiteit gewijd aan de onderwereld: dat is namelijk ONZE wereld, de aardse werkelijkheid, de wereld van de dood, waar alles dood gaat en opnieuw geboren wil worden.
Het klinkt indrukwekkend; is ook heel interessant voedsel voor wééér een esoterisch boekje. [God wordt door christenen bovendien niet alleen als 'Wezer', als uitnodiger tot 'wees er' gezien, maar ook als 'Ik ben', 'Ik ben er' én 'Ik ben er voor jou' enz. Blijkbaar kan men op grond van het Hebreeuws, Aramees, Sanskriet enz. het Opperwezen vrijblijvend benoemen naargelang het de priester(es) uitkomt.] Maar wat is de concrete waarde en bijdrage van al die mythologische weetjes voor het concrete leven, (bewust)z i j n van de ontwortelde mens die moet sappelen / afzien om zijn/haar hoofd (inclusief die van hen die van hem/haar afhankelijk zijn) boven water te houden in dit multireligieus landje vol bijgeloven?
Blaise Pascal (1623-1662) schreef in zijn 'Pensées':"alle ongerief en moeilijkheden die mensen zich op de hals halen, komen alleen daaruit voort, dat zij niet rustig in een kamer kunnen verblijven." I.p.v. esoterische weetjes te verzamelen zouden we er dus beter aan doen om op grote schaal voortvarend te leren en promoten op commando innerlijk stil te worden én blijven. Pas dan komt de (innerlijke) vrede naderbij. Al het andere is surrogaat! Misschien toch eens wat beter luisteren naar Woestijnvaders als Evagrius Pontus (345-399): leer je acht psychische zwakheden onderkennen, en die bekoringen gericht overwinnen m.b.v. geordend leven, gebed en meditatie. Wie daar niet aan begint noch volhoudt, blijft betreurenswaardig, ondanks al zijn/haar weetjes!
Mijn naam is Albertine
Vanochtend ervoer ik tijdens mijn aandacht voor mijn koude heupen, de opgerolde slang in mijn bekken. Onmiddellijk richtte ze haar kop op en gleed via mijn ruggengraat naar boven. Haar hoofd legde ze op mijn hoofd. Zeer tevreden verbleef ze daar een tijd, pas toen ik mijn hart had " opgeschoond en het bange innerlijke meisje zich aldaar uitstrekte in volle goudgele energie omgeven door vlinders trok ze zich weer terug in mijn bekken.