Zuurdesem

We hebben vaak de neiging om 'kwantitatief' te denken  als het over ons leven gaat. Was/is het wel genoeg? Maar in het geestelijk leven gaat het niet om hoeveel of hoe vaak, zegt Marga Haas. "Dat ene moment van ruimte voor God, van tijd voor de diepte, voor verlangen – geef ik dat de ruimte om zich uit te spreiden over mijn hele bestaan?"

Door Marga Haas

Bij Matteüs 13,33 

Zou God wel tevreden zijn over mij? Een vraag die ik aan het bed in het hospice vaak hoor. Nou ja, zoals ik hem nu opschrijf, wordt-ie niet gesteld. Maar deze gedachte ligt achter de vragen die sommigen hebben. Vooral als het gaat om mensen die wel opgegroeid zijn met geloof en kerk, maar die in de loop van hun leven dat alles hebben losgelaten. ‘Mag ik dan nu mijn toevlucht wel nemen tot gebed? Tot God? Hij ziet me aankomen!’

En niet alleen op het sterfbed komt die vraag op. Ik herken hem, als ik goed kijk, ook bij mezelf. Doe ik wel genoeg? Geef ik God wel voldoende aandacht? Eigenlijk een humoristisch beeld. Alsof God met een opschrijfboekje op schoot zit en een balans bijhoudt. Jezus geeft ons een ander beeld. ‘Het koninkrijk der hemelen lijkt op een zuurdesem, die een vrouw neemt en verbergt in drie maten meel, totdat het geheel gezuurd is!’

Andere vragen

Wij mensen zijn zo geneigd kwantitatief te kijken: te meten, te wegen, te rekenen. Hoeveel heb ik gebeden in mijn leven? Hoe vaak ben ik naar de kerk geweest? Hoe groot is de rol die ik God geef in mijn leven? Maar het beeld van de zuurdesem helpt ons om andere vragen te stellen. Dat éne gebed uit het hart op mijn sterfbed – durf ik erop te vertrouwen dat dat mijn hele leven in een ander perspectief zet, dat dat mijn hele bestaan achteraf inhoud geeft? Die vijf minuten stilte of dat ene bijbelvers aan het begin van de dag – kan ik die mijn hele dag kleur en richting laten geven?

In het geestelijk leven gaat het niet om hoeveel of hoe vaak. Maar om het kneden van het deeg, zodat alles goed gemengd wordt en doortrokken raakt van de werking van de desem. Dat ene moment van ruimte voor God, van tijd voor de diepte, voor verlangen – geef ik dat de ruimte om zich uit te spreiden over mijn hele bestaan? Houd ik het gevangen in die diepe, spirituele laag van mijn bestaan, of kan en mag het op alle niveaus doorwerken; ook in mijn gevoelens, keuzes, meningen, kortom: in mijn hele dagelijkse leven? Dat ene wat ik doe op geestelijk gebied – laat ik dat mijn hele dag, mijn hele leven doordesemen?

Marga Haas publiceert elke twee weken een korte overweging bij een bijbeltekst op haar blog ‘Parelduiken in de bijbel’. Zie: margahaas.nl/parelduiken-in-de-bijbel/. Ook geeft zij diverse retraites in het Dominicanenklooster in Huissen, o.a. ‘Kennismaken met Meester Eckhart’ en ‘De dood als bron van levenslust’. Zie: margahaas.nl/agenda/.