"Ik was hem kwijt, maar ik heb hem weer gevonden", zegt Annemarie Scheerboom. Het besef dat haar huwelijksrelatie dor geworden was, maakte haar verdrietig. Tegelijk ging door dat besef het roer om. Een goed gesprek en samen bidden brachten uitkomst. "Je moet geloven dat alles mogelijk is met Gods kracht."

Door Annemarie van Diepen-Scheerboom

We spraken elkaar na een jaar weer. Zij was inmiddels gescheiden en vertelde me het een en ander over haar situatie. Hoewel wat ze vertelde niet direct van toepassing was op mijn eigen leven, liet het me niet direct los. De problemen die zij in haar huwelijk ervoer waren helemaal niet herkenbaar. Sterker nog, bij ons was het op het vlak dat zij noemde juist het tegenovergestelde. De reden dat ik haar verhaal niet zomaar naast me kon neerleggen, had een heel ander reden. Door haar verhaal ging ik me iets heel belangrijks afvragen: hoe gaat het eigenlijk met mijn eigen relatie? Zo kwam het dat ik een paar dagen erna in een hopeloze, verslagen toestand stond te koken, toen mijn man nietsvermoedend van zijn werk thuiskwam.

Huisgenoten

Wat was nu het geval? Ik was eigenlijk heel gelukkig met mijn leven. Voor de kinderen zorgen vind ik heerlijk, mijn werk zie ik net vaak genoeg om een leuke afwisseling te zijn, mijn hobby’s kan ik goed kwijt in mijn vrijwilligerswerk en in het bijhouden van het huis, en sociale contacten heb ik ook meer dan genoeg. Kortom: ik zat eigenlijk helemaal in mijn element. Tot ik me dus ging afvragen wat ik al een tijd vergeten was me af te vragen. Mijn droevige conclusie was dat onze relatie nagenoeg stil leek te staan. Het was niet dat we elkaar niet zagen. We wonen tenslotte in hetzelfde huis. We slapen in hetzelfde bed, kijken naar dezelfde films, zitten aan dezelfde maaltijd. En toch zou je die dingen net zo goed met heel iemand anders kunnen doen. Dat is wat we inmiddels haast voor elkaar leken te worden: huisgenoten waarmee je je innerlijke leven niet deelt.

Nu zijn huisgenoten een goede oefening in geduld en nu kan ik dat gelukkig ook zo zien. Maar toen voelde dat heel anders. Al zijn nalatigheidjes waren me ineens te veel. In mijn beleving liep ik de hele dag zijn chaos achter hem aan op te ruimen, het leek wel dweilen met de kraan open. De vraag of hij niet juist een blok aan mijn been was, popte zelfs bij mij op. Nee. Aan die gedachte zou ik niet toegeven. Ik ben dankbaar dat ik rijkelijk heb geleerd om ook mijn zegeningen te tellen dus op dat moment ook mijn zegeningen in mijn huwelijk. Zo’n destructieve vraag kon niet anders dan van een slinkse duivel komen die goed doorhad hoe kwetsbaar ik op dat moment was. Wel ontkwam ik niet aan een sombere stemming. Het besef hoe dor onze relatie op dat moment leek, daar werd ik erg verdrietig van, terwijl dit besef er juist voor zou zorgen dat het roer om ging.

Heel wat afgebeden

Toen mijn man thuiskwam zijn we even goed gaan praten. Dit kon wat mij betreft zo niet langer. Al wist ik de oplossing nog niet, het kon toch niet zo zijn dat we ons hierbij neer zouden leggen. Wat mij ook verdrietig stemde, was dat ik wel verandering wilde, maar er niet in geloofde. De eigenschappen waar ik me het meest aan stoorde had hij namelijk zijn hele leven al. Waarom zou dat nu dan veranderen? Ik zei dat ik het niet meer wist. En toen ging manlief doen wat echtgenoten zo goed kunnen: mij, de ander, aanvullen. "Je moet geloven dat alles mogelijk is met Gods kracht", zei hij. "Laten we in ieder geval één week lang om negen uur naar bed gaan en dan samen het boek De kracht van een biddende vrouw lezen. Dan kunnen we daarnaast ook het boek De kracht van een biddende man lezen. We beginnen vanavond."

Ruim een week later hebben we al heel wat afgebeden. Ik was hem kwijt, maar ik heb hem weer gevonden. In het licht van het gebed gaat het zoeken bovendien een stuk makkelijker. Hij is mijn maatje, mijn echtgenoot. We komen er wel.

------------------------------------

Stormie Omartian is een Amerikaanse christelijke schrijfster die met haar meer dan vijftig boeken, waaronder De kracht van een biddende vrouw en De kracht van een biddende man, wereldwijd een miljoenenpubliek bereikte. Beide genoemde boeken zijn in het Nederlands vertaald en uitgegeven bij uitgeverij Gideon.