Het liefst zou Annemarie Scheerboom een wonderpil ontdekken die haar in een klap van haar verkoudheid kon genezen. Maar helaas, zo´n pil bestaat niet. Zittend op een bankje in het park viel haar een betere oplossing te binnen: omarm het feit dat er altijd wanorde zal zijn. “Want, hee, de chaos hoort erbij”.
Door Annemarie van Diepen-Scheerboom
Ja, hoor! Helaas weer een slachtoffer. Dit keer ben ik het zelf. Met een hoofd vol snot strompel ik achter de kinderwagen richting het park. Ook ik ben ten prooi gevallen aan de heersende verkoudheid. Ditmaal heb ik het zo goed te pakken dat gelijk ook al mijn energie weg is.
Mijn kindjes hebben hier helaas geen last van, dus die moet ik alsnog uitlaten in het park. Toen ik eindelijk kon neerstrijken op een bankje bleken beide bengels ineens te slapen. De ondankbaarheid! Wel leidde die plotselinge situatie van rust tot een nieuw inzicht dat weleens de oplossing kan zijn van het feit dat ík, sterke jonge vrouw in de kracht van haar leven, verkouden kon worden.
Controle
U zult wel denken dat ik op dat bankje in het park een wonderformule heb bedacht voor een nieuwe anti-verkoudheidspil. Maar mijn oplossing is in feite nog beter. Ik opende namelijk de site van de Bezieling en las het stukje ‘De wanorde omarmen’. Hieruit klonk de boodschap dat het leven niet netjes geordend is en dat we nu eenmaal niet alles onder controle kunnen houden.
Je kunt het leuk vinden, je kunt erom treuren, maar het blijft een waarheid als een koe. Denk maar aan Jezus die zei dat arme mensen er altijd zullen zijn (Matteüs 26,11). Als dit geen verwijzing naar de blijvende aanwezigheid van wanorde in ons aardse leven is, weet ik het ook niet meer. Want het leven dat God voor ons bedacht had, was eigenlijk het paradijsleven van Adam en Eva en niet een armenleven. Een pijnlijk feit.
Ik hoop dat er veel mensen van goede wil zijn die zich altijd blijven inzetten voor het creëren van orde. Maar tegelijk hoop ik dat ze daarnaast ook de vrede kunnen vinden, ondanks het feit dat het altijd dweilen met de kraan open blijft.
“Het werk is nog niet af, maar ik ben klaar.”
Ik hoor u denken: hoe gaat dit inzicht mij nou helpen om niet door verkoudheid getroffen te worden? Nou, het is heel simpel. Kunnen accepteren dat er, naast het werk dat u wél heeft kunnen verzetten, ook nog een boel chaos overblijft, geeft ruimte aan twee belangrijke basisvoorwaarden voor een goede weerstand. Dat zijn namelijk het hebben van een beperkte hoeveelheid stress en het hebben van voldoende nachtrust.
Zoals u misschien wel heeft gelezen ben ik onlangs verhuisd. Verhuizen staat ontzettend hoog aangeschreven als stressfactor. Dat heb ik geweten! Het is namelijk chaos ten top. Die dag in het park was ook om de chaos in huis een beetje te ontvluchten. Nu hoeft dat niet meer, want hee, die chaos hoort erbij. Daarnaast wilde ik vasthouden aan de zekerheid om in ieder geval de begane grond aan het eind van de dag weer netjes te hebben, waardoor ik een aantal dagen veel te laat naar bed ging vanwege ‘uiterst urgente’ huishoudelijke klusjes. Heb ik ook losgelaten dankzij dat Bezieling-artikel.
Nu, een paar dagen na het lezen van het artikel, kan ik rustig mijn eigen stukje voor de Bezieling typen ondanks dat er nog een paar klusjes in mijn nek hijgen. Zoals een monnik eens zei: “Het werk is nog niet af, maar ik ben klaar.” En dan ga ik daarna lekker naar bed, lekker ontspannen ondanks een huis vol puin, zodat ik die nare verkoudheid straks mooi de baas ben.
Ik ga hem onthouden: Het werk is nog niet af maar ik ben klaar.
Bedankt voor dit herkenbare, opluchting biedende verhaal