Verslaafd aan gedachten

In een wereld en tijd waarin de mensheid zo overheersend aanwezig is, dat zij aan haar succes ten onder dreigt te gaan, probeert Paulien van Bohemen een stapje terug te doen en te luisteren naar het geheim der dingen zelf. Wat hebben zij óns te vertellen? Deze keer: het brein. "De mens heeft een enorme behoefte aan gedachten."

Door Paulien van Bohemen

brein (het; o; meervoud: breinen) hersens

Vooruit, heel even dan. Ik heb weinig tijd, hoor. Ik moet zo weer aan het werk, want ik heb een dikke voltijdbaan. Al jaren. Ik heb vorige week gevraagd om minder uren, maar dat feest gaat niet door.

Kijk, en je zou denken dat ik in het weekend bij kan komen of gewoon eens een weekje vrijaf moet nemen. Niet dus. Ik heb geen recht op vrije dagen. Had ik maar beter in de CAO moeten kijken voordat ik aan deze job begon. Niet gedaan, stom van me. Ik was allang blij dat ik een baan had. Nu heb ik spijt. Ik ben moe, uitgeput. De hele dag moet ik produceren. Zeven dagen per week, aan de lopende band. Man, ik val soms bijna in slaap. Toch is dat geen punt. Want het wonderlijke is, dat mijn productiviteit niet lijdt onder mijn moeheid. Ik fabriceer maar door. Onverminderd en in hoog tempo.

Ik merk wel, dat de kwaliteit van mijn werk nogal eens te wensen overlaat als ik moe ben of veel uren heb gemaakt. Kijk maar eens naar wat er het afgelopen uur van de band rolde: hier staat een container met negatieve gedachten en daar staat er een vol tobberige gedachten. Verderop staan twee containers oordelende en onware gedachten. Och hemel, wat liggen er toch veel defecte exemplaren tussen al die gedachten die ik produceer. Ze kunnen eigenlijk niet verkocht worden, vind ik. Toch gebeurt dat, want de vraag is enorm. Alle soorten vinden gretig aftrek, zelfs slechte functionerende gedachten. De mens heeft een enorme behoefte aan gedachten. Het maakt ‘m blijkbaar niet uit van welke kwaliteit ze zijn. Als je het mij vraagt, zijn mensen verslaafd aan gedachten. En het zijn ook nog eens wegwerpproducten. Gedachten lossen altijd op en dan moeten er weer nieuwe komen. De vraag blijft dus groot.

O nee, ik ben al minstens twee minuten pauze aan het houden. Ik moet weer aan de slag. Mensen raken totaal van slag als ik te weinig gedachten produceer. Ik haast me gauw weer naar de lopende band. Dag!