In tijden van moeilijkheden zoekt Annemarie Scheerboom steun in gebed en geloof, al beseft ze heel goed dat problemen daarmee niet als sneeuw voor de zon verdwijnen. Het leven doet soms pijn, "maar Hij geeft je genoeg om je lasten te kunnen dragen."
Door Annemarie van Diepen-Scheerboom
Als het leven tegenzit en je het allemaal niet meer zo goed weet, dan is het fijn om de controle even uit handen te kunnen geven. Als dat lukt, is dat heel fijn. Maar als je door een thema zo gegrepen bent dat het jou niet loslaat, dan moet er meer gebeuren voor je weer rust vindt. Zelf zit ik momenteel in een hele lastige situatie waarbij ik merk dat ik - en daarmee mijn hele gezinnetje - er onder lijd. Hulp zou dan fijn zijn.
Gebed
Waar ik in deze tijd in ieder geval erg blij mee ben is dat ik een beroep kan doen op Onze Vader. Hoewel je je na een gebed niet meteen weer hieper de pieper voelt, heb je in ieder geval al een gevoel van vrede te pakken. Zo van, het vertrouwen dat het uiteindelijk wel goed komt, of, zoals Lisette laatst in haar column schreef: ‘Ook dit gaat voorbij’. Dan ben je er alleen nog niet, want een oplossing voor het probleem dient zich meestal niet gelijk aan. Soms krijg je in je gebed de wijsheid doorgestuurd om te weten wat het goede is om te doen, maar zelfs dan geldt dat de wijsheid je niet zomaar komt aangevlogen. Gelukkig is er voor alles een tijd, dus ik geef het ook maar de tijd.
Onder het mom van ‘al het goede komt van God’ kan ik God vervolgens voor heel veel dingen bedanken. Al dat goede komt namelijk in heel veel verschillende vormen. Mijn lieve man die er altijd, werkelijk altijd, voor me is. Mijn kindertjes die de schattigheid zelve zijn. Familie die laat weten dat je niet alleen bent. Vrienden die er op de achtergrond voor je zijn. God werkt door mensen heen, maar ook door de simpele dingen van het leven. Bomen bijvoorbeeld: die laten zich echt niet van de wijs brengen door de grillen van mensen. Muziek kan jou even uit je stemming trekken en in combinatie met een enthousiaste peuter je zelfs tot een dansje verleiden. Heerlijk eten kan je wezen even reduceren tot je smaakpapillen en een warme douche brengt je terug naar een heerlijk warm lichaam.
Het is oké
Voor iedereen zijn er zo veel dingen op te noemen die een ongelooflijke invloed op je levensvreugde kunnen hebben. Toch hoeven we dan nog steeds niet het gevoel te hebben (weer) blij te zijn. Ik bedoel daarmee dat het voorkomt dat je je niet gelijk weer blij voelt. En daarnaast bedoel ik, dat dat ook niet hóéft. Het is oké als je je, na een momentje van geluk, nog steeds niet de oude voelt. Je kunt dan makkelijk denken: wat heeft het allemaal voor nut. Ik voel me immers weer net zo als in het begin. Toch is er een wezenlijk verschil. God lost misschien niet meteen je problemen op, het is ook niet zo dat je er geen centje pijn van hebt, maar Hij geeft je wel genoeg om je lasten te kunnen dragen.
Heel herkenbaar. Toch zal te horen krijgen: 'wat jij denkt dat moet, hoeft niet' of woorden van gelijke strekking, menigeen niets doen als ie vrij obsessief met iets bezig is. Iets anders gaan doen dat flink aandacht vergt, lijkt dan steeds weer de (tijdelijk werkende) oplossing. In de obsessie ben je namelijk je aarding kwijt, leeft in je hoofd. Je moet terug naar je wortels, de Bron waaruit je echt kiest te leven. Daarom is het goed om een gebedscultuur (regelmatig dagelijks contact met G'd, Christus, Maria als immer liefdevol ontvankelijk ankerpunt) en meditatie steeds warm aan te bevelen. Wie n.l. zorgt voor de goede gewoonte om dagelijks meermaals te bidden (uit zichzelf treden; zich vertrouw- en liefdevol, met overgave in G'ds hand aanbevelen; zichzelf woordloos totaal haar/geven) die heeft minder kans langdurig ten offer te vallen aan een obsessie. De goede gewoonte houdt hem dan bijna automatisch bij de les, bevordert ongemerkt geduld, vertrouwen, liefde, volharding enz.!