“Religie is democratisch geworden”, schreef Eric Corsius onlangs in zijn cultuurcolumn. Niet in alle opzichten een vooruitgang, vindt hij. In deze bijdrage spitst hij zijn kritiek toe op de nieuwe spiritualiteit, door sommigen verwelkomd als opvolger van de christelijke volksreligiositeit. Aan de hand van het bedevaartsoord in Wittem laat hij zien dat de traditionele vroomheidspraktijken doordesemd zijn door "het beeld van de mens die niet op zichzelf staat in een wereld die niet op zichzelf staat." Daar steekt, in zijn ogen, het mens- en wereldbeeld van de nieuwe "spirituele consument" maar schraal bij af.