Een hele buurtdelegatie plus dierenambulance verzamelt zich rond de achtertuin van Annemarie Scheerboom, want o jee, de kippen zijn uitgebroken. Helaas voor de kippen zitten ze inmiddels weer opgesloten in hun hok. Je wil je naasten nou eenmaal geen trauma bezorgen. "Voordat mensen weer wat dichter bij de natuur raken, zijn er nog wel wat tussenstapjes nodig."

Door Annemarie van Diepen-Scheerboom

Sinds een paar weken hebben we kippen. Ik denk dat ze inmiddels wel in de adolescentiefase zitten. Zo gedragen ze zich in ieder geval. De laatste tijd zoeken ze steeds meer de vrijheid op. Ze lopen namelijk los in de tuin en hebben ontdekt dat als ze op het kippenhok vliegen, ze vervolgens ook over de schutting kunnen vliegen. Zoals het een goede moeder betaamt als haar jonkies het nest verlaten, hield ik de eerste paar keren mijn hart vast. Zou hun avontuur buiten de overzichtelijke muren van onze tuin wel goed gaan? Dat ging gelukkig telkens goed, dus ik durfde ze steeds meer hun gang te laten gaan. Maar daar dacht de buurt anders over.

Dierenambulance

Toen ik afgelopen week samen met mijn dreumes een dutje had gedaan en nog boven met de kinderen was, hoorde ik een van onze buurvrouwen beneden aan de deur roepen: ‘Is er iemand?!’
‘Jahaa!’, antwoordde ik terwijl ik haastig aan mijn pyjama begon te sjorren om zo snel mogelijk beneden te zijn, ‘Ik kom eraan!’
‘We hebben hier problemen met de kippen. We hebben ze al gevangen, maar de dierenambulance is er ook bijgehaald!’.

De dierenambulance? Wat een gedoe als de kippen er al gewoon zijn, dacht ik nog. Toen ik mijn kleren aangeschoten had, haastte ik me naar beneden en zag een hele delegatie in onze achtertuin: de buurvrouw die me gewaarschuwd had, haar twee zoontjes en een onbekende buurvrouw.

De onbekende buurvrouw nam het woord. Ze had de kippen los zien lopen en ze heeft zelf een kat die graag jaagt. Ik bedankte haar voor de tip. Maar zei ook dat ik erop vertrouwde dat de kippen met hun viertjes wel hun mannetje konden staan, zelfs tegen buurtkatten.
‘Mijn kat is anders wel een paar keer met een konijn thuisgekomen! Maar jullie moeten het zelf weten, ik denk, ik zeg het maar even.’

Doeken

Toen deze buurvrouw de tuin uit was, vertelde onze andere buurvrouw dat er iets verderop in de straat wel vier mensen de kuikens met doeken hadden geprobeerd te omsingelen. Ze durfden de diertjes namelijk niet op te pakken.

Achteraf gezien vond ik het hele circus en het inschakelen van de dierenambulance nogal overdreven. Er waren toch geen gewonde dieren? Ik vind het opvallend dat buurtbewoners - ja, ook vóór deze aanvaring had ik al een paar bezorgde buurtbewoners gesproken - een loslopende kat niks bijzonders vinden, maar loslopende kippen blijkbaar wel.

Kippen zijn uitstekend in staat om terug naar huis te navigeren. Daarnaast zijn ze nog voorzichtig genoeg om hun natuur als prooidier niet te verloochenen. Misschien dat mensen tegenwoordig alleen een beeld van kippen hebben als hulpeloze, in elkaar gezakte hoopjes die, als ze weinig geluk hebben, gehouden worden in een te krappe ruimte zonder daglicht. Als je die beesten echter in een natuurlijke omgeving zet, gaan ze ook natuurlijk gedrag vertonen. En dan zie je al gauw dat het best kranige en handige beestjes zijn! Al valt niet te ontkennen dat het oliekoekendomme beestjes zijn…

Trauma

Goed, diezelfde dag nog hebben mijn man en ik het kippenhok dichtgetimmerd. Jammer voor de kipjes die zo graag de wormen uit de buurtuinen trekken, maar misschien is het goed om onze naasten niet gelijk een trauma te bezorgen vanwege het natuurlijke. Voordat mensen weer wat dichter bij de natuur raken, zijn er nog wel wat tussenstapjes nodig.