In haar praktijk als rebalancer maakt Lisette Thooft vaak bijzondere ervaringen mee. "Het Maria-beeldje dat ik op mijn schoorsteenmantel heb staan, leek ineens een fel licht uit te stralen en ik dacht aan het eeuwenoude gebed waarin we de oermoeder Maria zegenen, en met haar de vrucht van haar schoot."
Door Lisette Thooft
In mijn rebalancing praktijk doe ik ook weleens stil werk op de buik van een cliënt. Ik leg een hand onder de rug en een recht daarboven op de buik, en ik vraag: "Wat voel je tussen mijn handen?" Dat roept vaak diepe emoties op. Want je buik is de gevoelige open voorkant van je wezen, waar het ‘ja’ zit. En ook ‘ja’s’ die er niet mochten zijn of die niet lukten, kunnen blijven hangen in je buik. Zoals het oer-ja tegen het leven. Mocht je er wel zijn van je moeder toen die merkte dat ze zwanger was van jou? Was je helemaal welkom bij je geboorte?
Laatst had ik een cliënt die vertelde dat haar moeder enorm was geschrokken toen ze in verwachting bleek te zijn. Als foetus had ze dus angst en afwijzing geabsorbeerd. Heel jong en onder traumatische omstandigheden had ze later zelf een kind gekregen, dat meteen bij haar was weggehaald omdat er iets mis leek te zijn. Het was goed gekomen, maar ze vond dat ze haar eigen geboortetrauma aan haar kind had doorgegeven. Het was een indrukwekkend verhaal.
Ave Maria
Na afloop van de sessie bleef ze nog even naliggen. Ik zette zachte muziek op: ‘Ave Maria,’ gezongen door Ashana, een van de mooiste songs die ik ken. Het Maria-beeldje dat ik op mijn schoorsteenmantel heb staan, leek ineens een fel licht uit te stralen en ik dacht aan het eeuwenoude gebed waarin we de oermoeder Maria zegenen, en met haar de vrucht van haar schoot. Ik begreep ineens dat de Madonna staat voor het recht van elke baby om te zijn, het recht van elk kind op Aarde om geboren te worden. Moeder Maria, de opvolgster van Isis en nog verder terug van de Grote Moedergodin, symboliseert de onpeilbare liefde van het leven zelf, van de Aarde zelf, voor elk mensenkind dat zo dapper is om hier te komen.
Ik snapte natuurlijk wel dat het verhaal van mijn cliënt me raakte omdat het ook mijn verhaal was: ook mijn moeder was ontzet toen ze merkte dat ze van mij in verwachting was. Als het had gekund, had ze me laten weghalen. En ik dacht aan wat ik ooit gelezen had in een boek van Clarissa Pinkola Estes: dat Moeder Maria óók de miljoenen vrouwen zegent en helpt en vergeeft die ‘nee’ zeggen tegen een kind, die abortussen ondergaan. In Zuid-Amerika zijn talloze vrouwen die veelvuldig een zwangerschap onderbreken omdat ze geen andere oplossing zien, die in hun leven wel vijftien of twintig abortussen doormaken. En allemaal, elke keer, zijn ze welkom onder de wijde mantel van Maria de Vrouwe van Guadeloupe, allemaal worden ze hier getroost en gekoesterd en begrepen en bemind.
Ik wist al dat Moeder Maria veel meer was dan alleen maar de gehoorzame, dienende en kuise maagd-moeder. Nu voelde ik: Maria is óók de mater dolorosa van het kind dat er niet mag zijn, het kind dat verworpen wordt en afgewezen, of gedood.
Existentële afgrond
Intussen bleek mijn cliënt op de massagetafel ook een Maria-ervaring te hebben.
"Ik zag een schim van mezelf uit mijn lichaam oprijzen", zei ze, "als in een film, en met die schim nam ik mijn pasgeboren zoon in mijn armen, ik drukte hem tegen me aan en stelde hem gerust: je mag hier zijn, je bent welkom, ik houd van je."
Tranen van ontroering rolden over haar wangen, en over de mijne ook. Ik nam haar hand en we zaten samen, twee vrouwen, allebei dochters en moeders, allebei met existentiële pijn op de moederlijn. En allebei wisten we op dat moment dat ook deze diepe oude pijn, zelfs deze existentële afgrond van afwijzing en angst voor het leven zelf, op een dag met liefde geheeld kan worden.
Later zag ik pas op welke dag dit gebeurde: Maria Tenhemelopneming.
Toeval?
Of genade?
Dank je Lisette om deze mooie ervaring te delen. Ik vind het heel belangrijk dat wij onze hedendaagse belevingen van en met de Moeder Godin Maria in de wereld zetten. Zie o.a. in mijn boek "Leven vanuit liefde" p. 260 het verhaal waarin Maria een cruciale rol heeft in de genezing van doofheid van mijn kleindochter van drie maanden oud.