In de gave van één van de drie wijzen uit het Oosten zit een verwijzing naar Jezus' dood. Is hij een spelbreker? Nee, zegt Marga Haas. Deze wijze moffelt de moeizame kant van het leven niet weg. Juist dat is troostvol. Erkennen van iemands lijden is een kostbaar geschenk.

Door Marga Haas

Bij Matteüs 2,11

Driekoningen. Na de herders van het veld komen de wijzen uit het Oosten bij het kind in de kribbe op bezoek. Zij komen niet met lege handen. Goud, wierook en mirre nemen ze mee. Zeldzame zaken, producten van ver, met moeite geoogst of gedolven. Kostbare kadootjes. Maar niet alleen op een financiële manier.

Eén van de wijzen neemt mirre mee. Hars van een struik in Zuid-Arabië. Het wordt gebruikt om lichamen te balsemen. In het hele Nieuwe Testament komt deze specifieke soort mirre op nog maar één plek voor. Als Jezus gestorven is, komt Nicodemus bij het graf met een mengsel van aloë en deze mirre om Jezus’ lichaam te verzorgen. Een geschenk dus, dat vooruitwijst naar de dood van dit kerstkind.

Een op zijn minst vreemd kraamkadootje. Maar verpest het de sfeer in de stal? Valt de jonge moeder subiet van haar roze wolk? Rust er voorgoed een smet op de kraamperiode van deze eerstgeborene? Nee. Tenminste, in mijn beleving niet. Op de een of andere manier is het zelfs troostrijk dat deze wijze, deze ziener, weet heeft van wat komen gaat en niet doet of het er niet is, niet zijn kop in het zand steekt. Nee, hij bevestigt het juist. Alsof hij met dat kadootje een toespraak houdt. ‘Jouw leven gaat niet over rozen. Jouw leven kent het nodige aan duisternis en pijn. Jouw leven brengt ook eenzaamheid en verlatenheid. Dat weet ik en ik zal het niet wegmoffelen. Het hoort bij jou en het hoort bij jouw leven. Maar dat weerhoudt me er niet van je welkom te heten op deze wereld en een geschenk voor je mee te nemen. Want het is goed dat jij er bent.’

Onze reactie op het lijden van een ander is vaak een ondernemende. We komen met troost, met oplossingen, met suggesties. Daaronder ligt de boodschap: ‘Ik kan jouw lijden niet aanzien. Dus kijk ik een andere kant op.’ En daarmee vergroten we het lijden, want zo laten we de ander in de steek. Deze wijze uit het Oosten kan ons tot voorbeeld zijn. Wat hij zegt, is, kort samengevat: ‘Ik zie je pijn.’ Dat – en niet meer. En misschien zijn deze woorden kostbaarder dan welk geschenk dan ook.

Marga Haas publiceert elke twee weken een korte overweging bij een bijbeltekst op haar blog ‘Parelduiken in de bijbel’. Zie: www.margahaas.nl

Lees en bekijk meer over het feest van Driekoningen op de website van Museum Catharijne Convent.