Negen stappen naar innerlijke bloei

Vorige maand verscheen het nieuwste boek van Lisette Thooft: 'In negen stappen naar innerlijke bloei'. Het boek bevat eenvoudige oefeningen om levenskracht (chi) op te wekken. Het stappenplan is aangevuld met verhalen, achtergrondinformatie, schrijfoefeningen en meditaties. Doel: bewuster, vrijer en lichter leven. “Zo ga je innerlijk bloeien, elke dag een beetje meer.” Ter kennismaking volgt hier een verkorte weergave van het eerste hoofdstuk.

Door Lisette Thooft

Stel je voor dat er vannacht een toverfee je kamer in komt zweven en die zwaait drie keer met haar magische stafje over je slapende lichaam. Een sterretjesregen daalt op je neer. Ze spreekt de magische woorden: Hocus pocus pilatus poei… Jij staat nu in volle bloei!

Je wordt wakker, de zon schijnt door je raam naar binnen. Je kijkt in de spiegel en je ziet het meteen: hé, ik bloei.

Let op: de toverfee heeft alleen jou betoverd. Verder is alles hetzelfde in je leven: je bent niet ineens verhuisd en je hebt niet ineens een andere partner of baan. Maar je bent opengegaan als een roos, je straalt liefde en vreugde uit en je bruist van de energie en creatieve ideeën.

Wat doet dat met je? Wat doet het met je leven? Hoe ga je om met je partner, met kinderen, je werk? Hoe voel je je? Wat is er anders?

Opengaan

Bloeien is opengaan: hoe meer je opengaat, hoe meer je bloeit. Maar opengaan is niet hetzelfde als je grenzen openzetten, alles ongeremd binnen laten komen, over je heen laten lopen of alles maar goed vinden. Echt opengaan is jezelf leren kennen.

Het begint met voelen: je lichaam voelen, je gevoelens voelen, spanningen voelen, zelfs je gedachten voelen, en het effect van je gedachten. Voelen kan iedereen, maar vaak zitten we een beetje te veel in spanning of in een plooi om goed te beseffen wat we voelen; en soms is ons leven echt te ingewikkeld of te pijnlijk en hebben we noodgedwongen ons gevoel gedempt, de mond gesnoerd.

Je leert jezelf kennen als je je bewust wordt van de plooien, de wikkels en de spanningen in jezelf. Als je geduldig, zonder oordeel en vergevingsgezind naar jezelf kunt kijken, ongeveer zoals een moeder naar haar kind kijkt dat aandoenlijk onhandige pogingen doet om iets te leren. Vertederd, liefdevol. Dan beginnen die wikkels en spanningen zichzelf namelijk te ont-plooien, te ont-wikkelen en te ont-spannen. Het is een soort universele wet van het leven: Wat je bewust maakt, heeft de neiging zichzelf te herstellen.

Ga maar na. Hoe zit je nu te lezen? Als je niet echt lekker zit en je wordt je daarvan bewust, ga je vanzelf verzitten om je houding te verbeteren. Terwijl je urenlang verkrampt kan blijven zitten als je niet weet wat je aan het doen bent. Zo is het met alles.

Stoppen met oordelen over jezelf

Bloeien, opengaan, jezelf leren kennen kan alleen als je stopt met oordelen over jezelf. Dat betekent niet dat je jezelf altijd maar geweldig moet vinden. Als je het daarvan moet hebben, ga je op je tenen lopen en je verkrampt. Zo kun je ook onzeker worden als je voor de spiegel affirmaties opzegt: ‘Ik ben fantastisch, ik kan dit, ik ga het helemaal maken…’ De schaduw van wat je zegt – de mogelijkheid dat je faalt – komt automatisch mee. Dus je wordt gespannen en dat is een wankele bezigheid, geen bloei.

Wat werkt, is vriendelijk, accepterend en liefdevol contact hebben met al je gevoelens, ook met gevoelens die minder welkom zijn. Een intieme verbinding aangaan met wat er in je lichaam, ziel en geest gebeurt, zonder dat er een kritische schifting plaatsvindt waarbij sommige gevoelens en gedachten er mogen zijn en andere niet. Jezelf onderzoeken zonder angst voor wat je zou kunnen tegenkomen. Ontspannen en jezelf accepteren zoals je bent.

‘Zoals je bent’ – dat betekent zo klein én zo groot als je bent. Want we zijn wel aandoenlijke wezentjes die iets proberen te doen wat we nog niet helemaal kunnen – leven op Aarde – maar we zijn als mens ook heel groot, in de diepte, in ons ware wezen, onze oorspronkelijke natuur. Mens zijn is een wonder, een oneindig groot en groots wonder, en dat geldt voor elk mens.

Spirituele mensenrechten

Ik heb een Negen Stappen Plan ontwikkeld, gebaseerd op rechten die we allemaal hebben, alleen al omdat we mens zijn. Een soort spirituele mensenrechten. Telkens als je contact maakt met zo’n recht gaat dat gebied in je een beetje meer open, maak je het wat meer eigen. De Negen Stappen geven je kracht en zelfvertrouwen, met behulp van je eigen chi-kracht, en je chakra’s, de energiecentra in je lichaam. De oefening neemt zoveel of zo weinig tijd in beslag als je ervoor over hebt. En het werkt altijd.

Want elk recht dat je bewust maakt, dat je in jezelf tot leven brengt door het hardop uit te spreken, de woorden naar binnen te laten vallen en er met je hele lichaam naar te luisteren, is ook een stap naar innerlijke bloei. Met het bewust maken ervan ga je steeds weer een stukje verder open, leer je jezelf steeds weer een beetje beter kennen en mag je er steeds weer een beetje meer zijn, precies zoals je bent.

-----

Lisette Thooft, In negen stappen naar innerlijke bloei. Met meditaties en oefeningen voor spirituele groei, Boekerij, 191 blz., € 18,99.

[box type="shadow"]

Het Negen Stappen Plan in het kort

1. Stap één. Buig voorover, wrijf met je handen over je voeten en laat in je voorstelling de chi-energie die je tussen je handen hebt, in je voeten zakken. Wrijf de chi dus als het ware in je voeten. Zeg je hardop: 'Net als iedereen heb ik het recht om te aarden.’ Sta daarna even stil om na te voelen: voel je jezelf al steviger staan, werkelijk energetisch geworteld in de Aarde?
2. Voor de tweede stap verzamel je weer chi, precies zoals bij stap één. Nu zet je je handen in je zij en je wrijft de chi in je heiligbeen, dat is het botplateautje aan het onderste eind van je ruggengraat. Dit terwijl je hardop zegt: ‘Net als iedereen heb ik het recht om te vertrouwen dat het leven mij draagt.’
3. Dan neem je weer een dosis chi met je handen en die breng je naar het wortelchakra, naar je bekkenbodem dus, tussen je benen, terwijl je hardop zegt: ‘Net als iedereen heb ik het recht om krachtig en vitaal aanwezig te zijn.’
4. De volgende verzameling van chi is bestemd voor het sacrale chakra – je legt één hand op je onderbuik en de andere op je onderrug, vlak boven je billen, en de bijbehorende uitspraak is: ‘Net als iedereen heb ik het recht om te voelen.’
5. Bij stap vijf verzamel je chi voor de zonnevlecht en die stop je in je middenrif aan de voorkant, terwijl je hardop zegt: 'Net als iedereen heb ik het recht om te handelen.’
6. Stap zes is chi in het hartchakra brengen; je legt beide handen op je borstkas ter hoogte van je hart en zegt: ‘Net als iedereen heb ik het recht om lief te hebben.’
7. Dan volgt de verzameling van levenskracht voor het keelchakra: je maakt een chi-bal, stopt hem in je keel en zegt: ‘Net als iedereen heb ik het recht om de waarheid te spreken.’
8. Het derde oog ligt tussen en iets boven je wenkbrauwen. Terwijl je daar chi in aanbrengt, zeg je hardop: ‘Net als iedereen heb ik het recht om de waarheid te zien.’
9. En ten slotte zijn we bij het bovenste chakra gekomen. Je verzamelt weer chi en die breng je naar de plek bovenop je hoofd, terwijl je zegt: ‘Net als iedereen heb ik recht op contact met de hemel.’ Of: de geestelijke wereld. Of: God, de Bron, de Eeuwige, het goddelijke, mijn beschermengel, mijn geleidegeest, mijn innerlijke goeroe, mijn hemelse gids.

© Lisette Thooft

[/box]

Bezielingcolumniste Lisette Thooft is behalve auteur ook spreekster, coach en freelance journaliste voor onder andere Happinez. Ze schrijft non-fictieboeken over spiritualiteit, waaronder Tien geboden voor innerlijke rust, Kom uit je hoofd en Wie domme dingen doet, wordt wijs (in 2013 genomineerd voor het beste spirituele boek). In 2014 verscheen haar debuutroman De vrouw die ik was.