De nacht voor zij ziek werd had Lisette Thooft een mooie spirituele droom. De boodschap in die droom was: "We moeten de techniek leren heiligen, doordesemen met spirituele energie."

Door Lisette Thooft

Hoofdpijn, kriebelhoest, nare metaalsmaak in de mond, en ja, de zelftest gaf twee streepjes: ik had corona, alweer. Dus ik annuleerde al mijn werkafspraken voor een week en trok de dekens tot mijn kin.

Het was wel anders. De eerste keer dat ik ziek werd van SARS-COV-2, in januari van dit jaar, ging het gepaard met nachtmerries. Deze keer had ik juist een paar prachtige spirituele dromen.

De nacht voor ik ziek werd bijvoorbeeld droomde ik dat ik leerde met mijn mobiel problemen op te lossen en de boodschap in de droom was: we moeten de techniek leren heiligen, doordesemen met spirituele energie.

Duivels

De laatste tijd lees ik veel essays van mensen die in techniek iets duivels zien. Paul Kingsnorth bijvoorbeeld de zeer interessant eco-activistische schrijver die zich dit jaar na een lange spirituele omzwerving oosters-orthodox christelijk liet dopen. Hij heeft het vaak over The Machine als hij doelt op de nefaste opmars van apparatuur waarmee wij de Aarde steeds meer uitbuiten en vergiftigen, en onszelf steeds meer loskoppelen van de natuurlijke schepping. Zelf woont hij op het platteland van Ierland met zo weinig mogelijk machines.

Op Substack.com ben ik ook betalend abonnee van Farasha Euker die met haar ‘Lawrencian Musings on Anti-Machine Theology’ fulmineert tegen de vertechnologisering van het leven, met veel citaten van de Britse schrijver D.H. Lawrence, ooit een held van mij. Er zijn er meer, weldenkende spirituele mensen die ons bezweren: met elk elektrisch apparaat dat je gebruikt word je een beetje minder mens en meer robot.

Maar mijn droom zei: we kunnen ook onszelf ermee verbinden op een spiritueel niveau.

Straling

Nu ben ik verdiept in een razend interessant boek over de geschiedenis van de elektriciteit, The Invisible Rainbow van Arthur Firstenberg. Overtuigend en met een stortvloed aan bewijsmateriaal koppelt hij de grote epidemieën van de afgelopen anderhalve eeuw aan elektrische straling. In 1889 kwamen de eerste HR elektriciteitskabels in de wereld en in hetzelfde jaar was er een wereldwijde influenza-epidemie. In 1918 begon het radiotijdperk, vergezeld door de beruchte Spaanse griep. In 1957 was de radar uitgevonden en dat was ook het jaar van de Aziatische griepgolf. In 1968 gingen de eerste satellieten de atmosfeer in en hadden we de Hong Kong-griep. Het boek is van 2017 en ik kan niet vinden op het internet hoe Firstenberg corona ziet, maar vele anderen hebben al gewezen op mogelijke verbanden tussen 5G en de nieuwe epidemie.

Update

Mijn goeroe Barry Long zei ooit dat we als mens een ‘chemical body’ ontwikkelen – een chemisch pantser om te kunnen leven in onze eigen chemische vervuiling, als noodzakelijke evolutionaire aanpassing.

Elke epidemie kun je dus zien – en dat suggereert ook een arts als de Amerikaanse dr. Zach Bush – als zo’n wereldwijde update van het innerlijke systeem, een omvorming in het lichaam om beter om te gaan met veranderingen om ons heen. Het spreekt voor zich dat lang niet iedereen soepel mee-evolueert, en dat de ‘elektrisch gevoeligen’ (dertig procent van de bevolking, volgens Firstenberg) onder ons meer lijden dan de ongevoeligen. Maar zo werkt evolueren nou eenmaal.

En wat ik nou zo graag zou zien is een toenadering tussen de materiële en de spirituele kanten. Zoals we vroeger tunnels groeven in een zandberg en elkaars vingers in het midden voelden, zo kunnen we toch ook stof en geest bewust met elkaar leren verbinden?

De vraag is hoe.

Maar alles begint met een mooie droom.