Theologe Anne Baljeu verwonderde zich over de bijzondere teksten die ze tegenkwam op oude grafstenen. Veel grafstenen zijn opgesierd met heel directe, soms rauwe poëzie over leven en dood. Maar veel gedichten eindigen met troost vanuit het geloof. Voor de Stichting Oude Groninger Kerken digitaliseerde Baljeu de grafteksten van de kerkhoven die de stichting beheert. Programmamaker Wineke Remmerswaal maakte een reportage over Baljeu en haar Groningse grafpoëzie.
Anne Baljeu: "Ik ben geraakt door deze gedichten omdat ze openlijk over de dood spreken. Er rust geen taboe op zoals dat in onze tijd weleens het geval is. De gedichten laten zien dat de dood toentertijd midden in het leven stond. Evenals rouw en ellende. De mensen spreken in hun gedichten daar openlijk over."
Heel veel gedichten eindigen met troost in geloof vanwege een bepaalde heilsverwachting die mensen hebben van het hiernamaals. “Dat doet mij beseffen dat het geloof in het verleden heel veel mensen op wezenlijke momenten enorm heeft getroost. Althans, dat blijkt uit de gedichten".
In Groningen zijn de begraafplaatsen vaak rijk aan grafpoëzie. Grafverzen komen overal voor, maar zo'n overvloed als in Groningen tref je nergens anders aan. In de provincie zijn er honderden te vinden. Ze werden vooral gemaakt in de periode van de 17de eeuw tot de eerste helft van de 20ste eeuw.
Bron: NPO Spirit
