"Wij hebben vooral van jou geleerd, dat het lijden van de kleinen en kwetsbaren, altijd weer jóuw lijden is, en dat jóuw lijden en jóuw uiterste uur, het hunne is." Vandaag op Goede Vrijdag houdt Gied ten Berge een Goede-Vrijdagmeditatie in de rk Verrijzeniskerk in Maarssenbroek.
Door Giet ten Berge
Jezus, weer lees en hoor ik je lijdensverhaal. "Daar was een boomgaard", zo begint Johannes zijn relaas... Je ging er binnen met je leerlingen. Om te bidden, je leerlingen sliepen, je was doodsbang, je werd verraden door een van hen, door soldaten weggevoerd, ondervraagd door de priesters, beschuldigd van Godslastering en verzet tegen 'het gezag'... dat van niets zei te weten en zijn handen van je af trok, je liet martelen, maar dat was je vijanden niet genoeg, je moest dood, gekruisigd, alleen je liefste leerling stond, met je moeder, onder jouw kruis. Je vroeg God, waarom hij je had verlaten...
Bedreigd
Wat was er dan gebeurd voordat je die boomgaard binnenging? Je had de mensen toch prachtig verteld over een God die recht doet aan de kleinen, je deelde met hen brood en vissen, je had zieken genezen, bedroefden getroost... Waarom voelden die hoge tempelheren zich dan toch zo bedreigd door jou?
Je liefste leerling verhaalt in zijn evangelieboek over de meerdere pelgrimages, je missies die je naar Jeruzalem maakte; ze liepen stuk, stuk voor stuk... De eerste keer, toen je de wisselaars uit de tempel ranselde, woedend was je op de priesters die goed geld verdienden aan de offerdieren.
En daarna, op het Loofhuttenfeest, toen je zei, dat die hoge geestelijken zelf lak hadden aan de Wet van Mozes en dat ze plannen hadden om jou te doden. Daarmee raakte je ze. Op dat andere feest, toen je de blinde bij de vijver van Siloam genas, op Sabbat! Je zei tegen hem: laat je maar in de tempel zien. Weer waren ze woedend op jou. Voor hen was jouw goedheid onwettig, een provocatie van de religieuze orde.
O ja, en bij het Feest van de Tempelwijding. Wat een woordenwisseling was dat... Je gaf je tegenstanders te verstaan, dat jouw leerlingen 'eeuwig leven' hebben door ook jouw weg te gaan, maar zij dus niet... Je ontsnapte maar op het nippertje aan een steniging door je vijanden.
En tenslotte die laatste, vierde keer in Jeruzalem. Mattheüs vertelt in zijn boek, hoe boos je ook toen was op de hoofden van de tempel met hun vrienden aan het hof van Herodes, je riep maar liefst zeven keer achter elkaar dat ze “Huichelaars!” waren (Mat. 23, 13-29). Toen was het genoeg. Ze grepen je, vlak voor het Paasfeest. En jij betaalde de hoogste prijs, omdat jij de leugens, het onrecht niet langer kon verdragen. Dát bracht je ten slotte aan het kruis. Je hebt je dood als een ‘offerdier’ aanvaard: geweldloos, verlaten, zwijgend, in overgave aan de Vader tot het eind.
Zoveel kruisen
Jezus... heb jij toen de wereld verlost? Dat woord klinkt zo hoog en bezwerend in een wereld met zoveel kruisen, ik zie ze staan in alle tijden, tot achter de horizon, ook vandaag. In jouw tijd stonden ze buiten Jeruzalem: voor rovers en moordenaars. Maar dus ook voor een rechtvaardige als jij. Jouw kruis stond op de plek waar ze het slachtafval van de tempel dropten, fijnzinniger was het niet. Vandaag worden mensen die in de weg zitten anders uit de weg geruimd: met aanslagen, gif, bommen, supersonisch, vier keer sneller dan het geluid... zwangere vrouwen en kleine kinderen ontkomen er niet aan. Er is zelfs geen tijd meer om te zeggen "Het is volbracht...".
Jezus... had jij de verantwoordelijken vandaag ook vergeven of had je ze met een molensteen om de nek in de diepste zee willen werpen? Ik moet eerlijk zeggen Jezus... achter de stilte van deze avond, verbergt zich mijn ongemak, machteloosheid, een heilige woede, die ook jouw woede is... Om zoveel naamloze gekruisigden, telkens weer...
Verlossing
Van jou Jezus leerde ik, dat ik mijn vijand moet liefhebben. Maar jij had ze ook, vijanden, en je maakte daar geen geheim van. Je leerde me, dat er geen grotere liefde is dan "je leven te geven voor je vrienden" (Joh, 15,13). Dat moment is mij, Godzijdank, tot op heden bespaard gebleven. Dat voelt als een verplichting. Ongemakkelijk.
Vanavond ben ik hier met anderen, jouw vrienden en vriendinnen. We willen tegen je zeggen, dat we van jou vooral hebben geleerd, dat het lijden van de kleinen en kwetsbaren, altijd weer jóuw lijden is, en dat jóuw lijden en jóuw uiterste uur, het hunne is. We zeggen daarmee ook, dat jij, in jouw lijden toen, aan God gelijk werd en God aan jou en jij aan ons... opdat we ons allemaal klein en kwetsbaar mogen weten, en toch niet verloren.
Met jouw verhaal in ons hart, zijn we hopelijk beter in staat, om door alle tijden en lijden heen, elkaars kruis te dragen, zo begrijp ik dan maar dat hoge woord: 'verlossing'.
Amen.
De Goede Vrijdagmeditatie, 15 april 2022, in r.-k. Verrijzeniskerk, Reigerskamp 611, 3607 JK Maarssen, begint om 20.00 uur.
Het pseudopacifisme dat de kogels verbergt in de opslagplaats van je hart, waar maar al te vaak een stille oorlog woedt. Het is de uiterlijke vijand benoemen niet wetende dat het de eigen zelf innerlijke gecreëerde vijand is. Hoeveel bloed en rode inkt zal er nog vloeien voordat het innerlijk Pasen aanbreekt.
“Zolang onwetendheid angst, verwarring, vertwijfeling en hierdoor verdeeldheid zaaid, dit mede de Liefde voor de gnosis nog wordt gemist”
Mijnheer 'Marcel'. Ik volg de gnosis niet. Mij weerhouden: het sombere mensbeeld, de eenzijdige negatieve theologie, de idee dat je tot ingewijden (esoterici) moet behoren om tot Godskennis of hoger inzicht te komen. De pretentie van sommigen dat ze dat stadium bereikt hebben, stoort me... Ik ben een eenvoudige zondaar, een simpele ziel, een 'exotericus' die ervan uitgaat dat voor ieder gewoon mens er samen een toegankelijke weg tot 'de ander' en dus naar God vindbaar is.
Onze Vader, de Bron der bronnen is het meest wezenlijke, het meest weerloze, het meest ontoegankelijke en vredenliefende in onszelf tot Het Zelve.
De Onnoembare is de Allesdoordringende, Alles verzoenende, Alles Eén makende Liefde die Is en alle verstand te boven gaat.
Deze Bron is het enige dat elk exoterische denken te boven gaat. Het is Alles wat zich in ons manifesteert ter bewustwording.
Het Koninkrijk Gods is binnen in u, dat staat er toch geschreven! Dat is toch esoterisch, het wezenlijke van het Christendom of wel ‘Christus in u en u in Christus'.
Yeshua is toch omgebracht door het exsotheriche denken.
Als Jezus had gewild Dunham Hij wel 36000 soldaten uit de hemel kunnen laten komen. Hij is de Zoon van God. Zo staat het in Mattheus 26 en dus ook in de Mattheus Passion.
Maar Hij liet arresteren. ‘Zoekt u mij?’ Laat die anderen dan gaan. Alleen al door dit majesteitelijk optreden vielen de Romeinse soldaten op de grond.
Het moest allemaal zo gaan, opdat de Schriften vervuld zouden worden.
Jezus is geen slachtoffer, wel het Lam, dat geslacht werd, maar ook weer opstond.
Misschien ben ik ouderwets maar ik spreek de Here Jezus altijd met U aan om mijn grote, diepe respect voor Hem tot uitdrukking te brengen. Daarom spreekt mij dat ge-je en ge-jij mij niet aan als erover de Here Jezus gesproken wordt.
Ongemakkelijk, ja. Wij voeren zo makkelijk de rechtvaardige strijd tegen tegenstanders die we kunnen haten. Maar, als je je tegenstander wilt liefhebben, hoe moet dat dan? Poetin? De aanstichters van affaires van een overheid die stelselmatig liegt?
Hoe kan ik ze liefhebben, hoe kan ik het lijden begrijpen? Dan moet Jezus heel dichtbij zijn. Geen ‘U’, maar een ‘je’ die echt is en er echt is.
Je overweging laat mij in ongemakkelijke verwarring achter, dank je wel daarvoor.
Hans,
“Wie zonder zonde is… [Johannes 8: 1-11]
Schuld is nodig als ervaring om deze als balans te leren herstellen.
Ook goede gedachten en daden zullen zo in evenwicht gebracht worden [Lucas 7:36-50].
Geen ogendienaars zijn die mooie praatjes en plaatjes instant houden.
Vijandschap koesteren doe je door wat zich aandient buiten jezelf (exoterisch) niet innerlijk tot verzoening te brengen. Exoterisch is de oorlog exsotherisch is de verzoening met Christus die ons hier in voorging!
“Verbeter de wereld, maar begin bij je zelf”
Onze goede gedachten en handelen zal verlichting,de oplossing van het kwade (karma) schenken, dit zowel individueel als collectief! Het oude komt dan met het nieuwe in balans, dit is ‘Gerechtigheid’ in Liefde tot de Vader.
Het zwaarste vergrijp is een mens zijn vrijheid te ontnemen door moord of tot slaaf die maken, wat we nu tijdens de Apocalyps In hoge mate plaatsvindt.
“Laat u niet overwinnen door het kwade, maar overwin het kwade door het goede.” [Romeinen 12:21]
Ik ben geen biblicist, ik ben te lichtvoetig om daar in mee te kunnen voelen. Vreemd vind ik mensen die alleen met hun voornamen op anderen in gaan, zich niet voorstellen ('Marcel', 'Herman') zodat ik niet kan weten wie zij zijn. 'Herman' spreekt mooi over "de Onnoembare, Allesdoordringende, Alles verzoenende, Alles Eén makende Liefde die alle verstand te boven gaat". Ik gebruik ook wel dat taalveld. Curieus dat deze H. mij, ja ik ben primair exoterisch denkend, want ik denk dat God en zijn Liefde voor iedereen toegankelijk wil zijn, me wel de moord op 'Yeshua' in de schoenen schuift... Zeg maar gewoon 'Jezus' hoor... Het was niet de missie van de Man van Nazareth om alleen zijn eigen groepje te redden, hij wees ze terecht toen ze zich verwaand aan zijn 'rechterhand' plaatsten, nee, hij had niets met vromen die zich boven het gewone volk verheven voelden. Hij kwam voor de zondaars, de verschoppelingen, de hongerigen, de melaatsen, de overspeligen, de hoeren, de rouwenden...
Wat is het verschil tussen een biblicist en alle ikke die lichtvoetig omgaan met hun “ziel” en de “Besnijdenis vanuit het hart naar de Geest”?
De nu belangrijkste bijbel die niet verschreven is, is in de gehele natuur omsloten. Deze wordt door de wereldse machten niet herkend en eerbiedigt als het Leven Zelf.
Een naam wensen te geven is houvast wensen te hebben aan iets wat niet blijvend is!
Als alle verduisteringen van de ziel zijn opgelost, in het Licht van de Onnoembare, hoe wil je bv je eigen naam dan benoemen?
Hoe weet je dat ook jouw ziel van deze wereld zou kunnen zijn, als je van zijn nederdaling ter helle weet na Zijn kruisdood?
Van de wereld zijn alleen, is al als een hel als je het nieuws zou volgen.
Bijna alle gnostische teksten dienen als allegorisch te worden verstaan. Dit omdat het beelddenken de ziel prikkelt tot dieper onderzoek.
Jeshua sprak via de gnosis (parabelen), het esoterische begripsveld, zo ook sprookjes hieronder vallen.
De gnosis was de kern van de eerste Christenen, die zich niet van deze wereld wisten, maar er enkel in te zijn.
Om dit te ervaren vergt geen “hoogstaande studies en titels, aanzien van de wereld” maar de éénvoud vanuit een geaard zijn vanuit het hart via de ziel in nederigheid met de Heilige Geest die het Christusbewustzijn tot Zijn Eeuwig Leven (opname) wekt.
Yeshua (Armeens) wordt gebruik om deze Zijn naam is, en derhalve een geheel andere taalklank of kleur en getalswaarde heeft. Alles is energie, vandaar dat ik Zijn naam die zijn Vader Zijn Zoon gaf wens te eerbiedigen!
Waarom zouden wij Zijn Naam ‘Yeshua’ niet eerbiedigen? Wellicht door onwetendheid!
In de Bergrede zegt Jeshua: “Gelukkig wie nederig van hart zijn, de armen van geest, want voor hen is het koninkrijk van de hemel” (Matthéüs 5:3). Paulus haakt daar ook op in wanneer hij de gemeenten van Galatië vermaant elkaar op te bouwen in ‘één Geest van zachtmoedigheid'.
De gezindheid van deze wereld duidt ook Paulus als het ‘vlees’ (het materiële denken en handelen) tegenover de gezindheid die Jeshua ons heeft voorgehouden en voorgeleefd! Is in het Grieks 'phronumè' ~ vlees, niet de vijandschap tegen de Onnoembare?
Beschrijven van de processen van de ziel zijn dan ook niet door de kerkelijk exoterische christendom te bevatten. Dit eveneens destijds de woorden van Jeshua door de farizeeën en allen anderen, die de exoterie, het uitwendige, materiële, het wereldgerichte denken niet begrepen en nog niet! Zo er uit angst aan hun hun duisternis van macht, geld, status en wellust nog steeds wordt gebouwd. Wat nu op het wereldpodium plaatsvindt mede het WEF en zij die zich hebben doen hypnotiseren doordat zij hun ziel zijn vergeten.