Paulien van Bohemen is geestelijk verzorger in een verpleeghuis. Zij tekent scènes op uit het dagelijks leven aldaar. "Mama houdt meer van mij, Cor."
Door Paulien van Bohemen
In de tuin hipt een mannetjesmerel heen en weer over de voedertafel. Hij ontdekt een halve appel en begint er verwoed in te pikken. Ze zit in haar rolstoel voor het raam, en volgt zijn bewegingen. “Ik ben de liefste”, prevelt ze. “De liefste ben ik.”
De merel steekt zijn oranje snavel even in de lucht, blikt om zich heen en hakt weer verder. Plotseling gaat ze rechtop zitten en steekt twee vuisten in de lucht. “Weg jij, Cor, ga weg, ga dood jij, dood, dood”, sist ze. Gealarmeerd vliegt de merel op en gaat een eindje verderop in de top van een berk zitten.
“Vlieg niet weg”, roept ze met overslaande stem. “Moedertje, moedertje, hier ben ik. Naar mij, alleen naar mij, mij alleen, mij, mij, mij. Mama houdt meer van mij, mama houdt van mij, Cor.”
Een koolmees landt op een netje zonnebloempitten dat aan de voederplank hangt. Met zijn zwarte kraaloogjes inspecteert hij het menu.
“Ik ben liever dan… dan liever…Van mij houden alleen, houden van mij alleen, mij houden van, mij houden, houden mij alleen”, gilt ze. “Domme, stomme, kromme Cor, van mij meer, het meeste, het meer, lekker het allermeest, het meester aller.” Een schaterlach. Ze maait wild met haar armen door de lucht, een felle blik in haar ogen.
“Mama mij met blij, blij met mij, blijer met mij”, herhaalt ze, terwijl ze zachter begint te praten. Totdat ze zwijgt. Ze laat haar armen zakken. Hijgend valt ze terug tegen de rugleuning van haar rolstoel.
Na een poosje komt haar ademhaling tot rust. Ze zucht een paar keer diep. Stilte daalt neer in haar kamer. Dan schudt ze zachtjes haar hoofd en begint te snikken. Ze slaat haar handen voor haar ogen. “Och Heer, ik ben niet waard op te stijgen naar uw hemel, ik vlieg in woord en gedachte, door mijn grote schuld, vergeef me, vergeef me”, fluistert ze.
Dan staart ze weer naar buiten. Haar ogen dwalen. In de tuin staat de voederplank er inmiddels verlaten bij.
