Op de middelbare school krijgen meisjes vooral onderwezen hoe ze níet zwanger raken. Merkwaardig, vindt Annemarie Scheerboom. Niet dat iedereen het voor het kiezen heeft. ‘Maar als het kan, beginnen dan!’, luidt haar advies.

Door Annemarie van Diepen-Scheerboom

‘Klaar voor de start? Af!’ Dat is tenminste een duidelijk startsein. Ik heb nog nooit iemand gezien die dan nog stond te dralen omdat hij niet snapte dat het tijd was om (ervoor) te gáán. Andere startseinen zijn subtieler. Of soms worden ze gewoon niet goed begrepen. Voor meisjes is het in ieder geval heel duidelijk als hun vruchtbaarheid op gang komt. Die rode vlek in de onderbroek valt niet te missen. Dit gebeurt vaak rond de twaalf, dertien jaar. Toch ligt de gemiddelde leeftijd waarop Nederlandse vrouwen hun eerste kind krijgen veel hoger. Sterker nog, die stijgt al jaren. Moeten we daar eigenlijk blij mee zijn?

Goed, rond de twaalf jaar zijn meisjes nog niet helemaal klaargestoomd voor het moederschap. Zo moeten de borsten zich nog ontwikkelen. Heel belangrijk: terwijl ik deze column typ las mijn man onze kleine dreumes de mooiste verhaaltjes voor, maar alsnog kwam ze naar mij toe omdat ze per se aan de borst wilde. Ook worden in de loop der tienerjaren de heupen breder. Dan past het kind tenminste door het bekken bij de bevalling. Zelfs aan het skelet kun je dus zien of je met een man of een vrouw te maken hebt. En nou kun je wel zeggen dat vrouwen niet alleen gemaakt zijn om kinderen voort te brengen, maar in ieder geval geldt wel dat alléén vrouwen gemaakt zijn om dat te doen.

Moederschap

Vrouwen en moederschap. Dat is tegenwoordig een omstreden onderwerp. Op de middelbare school wordt vooral de nadruk gelegd op hoe je niét zwanger raakt. Wel wordt er tegenwoordig een paragraafje in het hoofdstuk ‘voortplanting’ opgenomen over onvruchtbaarheid. Nergens staat echter dat veel stellen die hele paragraaf niet nodig zouden hebben als ze gewoon eens wat eerder zouden open staan voor het krijgen van kinderen. Nou wil ik niet zeggen dat die mogelijkheid om te kiezen er voor iedereen is. Maar als het kan, beginnen dan! Of zoals ze bij de afdeling gynaecologie zeggen: ‘Een slimme meid krijgt haar kind op tijd’.

Dan is daar nog het aspect van scholing en carrière. Ik heb zelf best vaak te horen gekregen dat het goed is om eerst je studie af te maken voor je aan kinderen begint. Ook carrière maken wordt vaak genoemd als reden om nog niet aan kinderen te beginnen. Dus terwijl de eitjes op hun rijpst en vruchtbaarst vrolijk hangen te tingelen, richten veel vrouwen zich op studie, carrière en Tinder en realiseren ze zich soms laat dat ze (bijna) té laat zijn. Soms wordt dan obsessief ‘geprobeerd’ om een kind te krijgen. Opmerkelijk daarbij vind ik de opkomst van de ovulatietesten en testen om je hoeveelheid eitjes te meten, zodat je kunt in schatten hoe lang je nog vruchtbaar bent. Dus terwijl vrouwen druk bezig zijn zich in de markt in te wurmen, worden ze zelf tot een marktdoelgroep gemaakt.

Roep van de natuur

Wat ik iedere jonge vrouw mee wil geven: je bent lichamelijk gezien het meest geschikt om kinderen te krijgen als je begin twintig bent. Met deze kennis kan iedereen voor zichzelf keuzes maken. Maar dat geneuzel over ‘dingen die voorgaan’, mag wat mij betreft weleens overstemd worden door de roep van de natuur. En boven alles natuurlijk: door de roeping tot het huwelijk, wat volgens katholiek recept de meest solide basis voor het ouderschap vormt.