Minste dienares? "Ik ben toch geen slaaf!" Spontane verontwaardiging voelt Marga Haas opkomen bij het lezen van het loflied van Maria in het evangelie van Lucas. Maar dan wordt het interessant, weet ze uit ervaring. "Als ik mezelf beter bekijk, moet ik bekennen dat ik altijd ten dienste sta van iets – angst, mijn verlangen gelijk te krijgen of iets anders." Welke stem in ons maakt ons werkelijk vrij?

Bij Lucas 1,48 en 38

Door Marga Haas

‘Hij heeft oog gehad voor mij, zijn minste dienares’, zingt Maria in haar loflied. Het roept wrevel bij mij op. Is dat niet een beetje té nederig? Waarom zou je je zo klein maken? Jezelf ‘dienares’ noemen vind ik al heel wat. Ik heb tenminste geen zin om ten dienste te staan van iets of iemand anders. Laat mij mijn eigen leven maar leiden. Ik ben geen slaaf! En dan maakt Maria daar nog eens ‘minste dienares’ van. Je mag het mooi vinden, maar ik snap daar echt helemaal niets van.

Zoals altijd: waar ik weerstand voel, daar zit iets. ‘Ik ben geen slaaf’, roep ik verontwaardigd uit. Maar is dat zo? Leef ik vrij en zonder enige slavernij? Hm … Ik houd best vaak rekening met wat ik denk dat anderen denken en doe dingen zó, dat ik denk dat zij het goed zullen vinden. Ik denk ook vaak dingen die mij me beter doen voelen dan een ander. En ik probeer nogal eens mijn gelijk te krijgen. Als ik niet oplet, ben ik dus behoorlijk dienstbaar, eigenlijk – aan mijn behoefte aan bevestiging, aan mijn hoogmoed, aan mijn trots.

Eigenlijk is de vraag niet of ik dienstbaar wil zijn of niet, maar: aan wie ik dienstbaar wil zijn. Aan wie wil ik gehoorzaam zijn, naar welke stem wil ik luisteren? Naar de stem in mij die wil dat ik me vergelijk met anderen? Naar de strenge stem die mijn gedrag langs een ethische meetlat legt? Naar de stem die precies weet wat wel en niet door de beugel kan volgens anderen?

Het is Maria die me op weg helpt. Een paar verzen voordat ze haar loflied zingt, zegt ze namelijk: ‘God wil ik dienen.’ Maria weet dat ze moet kiezen. Er zijn vele stemmen waar ze naar zou kunnen luisteren, maar nu zegt ze: al die andere stemmen mogen tot zwijgen komen; ik luister alleen naar God.

Als ik mezelf beter bekijk, moet ik bekennen dat ik altijd ten dienste sta van iets – angst, mijn verlangen gelijk te krijgen of iets anders.  Als ik dan toch dienstbaar ben, kan ik dan maar niet beter een diepe innerlijke buiging maken voor het leven zelf? Kan ik dan niet beter ruimte maken voor God? Als ik érgens kans maak om niet tot slavernij te vervallen, maar om vrij te zijn – dan dáár.

----------------

Marga Haas publiceert elke twee weken een korte overweging bij een bijbeltekst op haar blog ‘Parelduiken in de bijbel’. Zie website Marga Haas.

Marga Haas heeft de volgende lezingen en retraites op haar programma staan:

• Zondag 15 december een bezinningsdag in Huijbergen over het thema ‘Ontvankelijkheid’
• Van woensdag 29 tot en met vrijdag 31 januari 2020 een retraite rond Meester Eckhart in het Donimicanenklooster in Huissen

Meer informatie over deze (en meer) activiteiten, zie website van Marga Haas onder 'agenda'