Steun ons

Paulien van Bohemen is geestelijk verzorger in een verpleeghuis. Ze tekent scènes op uit het dagelijks leven aldaar. "David kwam niet terug. Nooit meer."

Door Paulien van Bohemen

“Och, meisje, ben je door de zusters gestuurd om me naar binnen te roepen? Dat is lief, maar niet nodig.” Hij zit op een bankje bij de vijver in de tuin van het verpleeghuis. Het motregent. “Ik zit te denken aan vroeger. Aan de oorlog. Aan David, om precies te zijn.” Hij rilt en zet zijn capuchon op.

“David was mijn buurjongentje. Hij woonde pal naast ons met zijn ouders, zusje en oma. We waren acht jaar oud en speelden heel vaak samen. Beetje kattenkwaad uithalen: portemonnee aan een touwtje op de stoep leggen en dan in de struiken wachten tot iemand het ding wil oprapen. Dat soort ongein.” Hij glimlacht weemoedig.

“Toen kwam de oorlog. Op een nacht werd ik wakker van kabaal buiten. Ik sloop uit bed en trok het gordijn een beetje open. Er stonden vier Duitse soldaten op de ramen en de voordeur van Davids huis te bonken. Zijn vader deed open. Hij werd door een van de militairen naar buiten gesleurd. De anderen stoven naar binnen en kwamen al snel terug met David en de rest van de familie. Ze werden de straat op gedirigeerd in hun pyjama en op blote voeten. De soldaten schreeuwden en duwden hen hardhandig in een soort militaire vrachtwagen. Even later scheurden ze weg. Ik kroop met bonzend hart terug in bed en kon niet meer in slaap komen.” Hij bijt op zijn onderlip.

“De volgende ochtend bleek de voordeur nog open te staan. Ik ben naar binnen gegaan. Het was doodstil. In Davids slaapkamer lagen zijn deken en laken op de grond. Ik heb toen zijn bed opgemaakt, voor als hij terugkwam. Ik vroeg aan mijn ouders waar David heen was. Ze zeiden, dat ze dat niet wisten. David kwam niet terug. Nooit meer.”

Hij staart over het water. Op de vijver landt een wilde eend.

“Weet je, ik begin steeds meer te vergeten. Vraag me niet wat ik eergisteren gegeten heb. Maar David? Die blijft me bij.” Hij kijkt naar de eend, die met zijn snavel in het water hapt. “Ik zie hem nog voor me. Dat is goed. De herinnering aan David staat als een monument in mijn geheugen gegrift.”

Paulien van Bohemen

Lees meer

Paulien van Bohemen (1982, Tilburg) is werkzaam als geestelijk verzorger in een woon-zorgcentrum voor ouderen. Daarnaast is ze geestelijk verzorger in een hospice en werkt ze als zzp'er in de eerstelijns geestelijke verzorging (geestelijke verzorging bij mensen thuis). Ze studeerde theologie aan de Theologische Faculteit Tilburg en maakte na het behalen van haar propedeuse de overstap naar HBO-verpleegkunde. Ze was vier jaar werkzaam als verpleegkundige in de psychiatrie. Later hervatte ze de studie theologie, maar nu aan de Fontys Hogeschool te Tilburg. Daar studeerde ze in 2015 cum laude af. Haar motto: “Dat God er is, is een vreemd, maar onvervreemdbaar weten (vrij naar een liedregel uit het lied Om het Geheim van A. Bosch).”

Reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Verder lezen

Over de Bezieling

De Bezieling is een gratis online kwaliteitsmagazine voor mensen die op zoek zijn naar inspiratie, bemoediging en ankerpunten in het leven en daarbij nieuwsgierig zijn naar wat de christelijke traditie te bieden heeft.

Aanmelding nieuwsbrief

Ja, ik wil op de hoogte blijven van nieuwe artikelen op de Bezieling!

Boekenladder

Van Kribbe tot Kerststal. Franciscus van Assisi en de eerst levende kerststal Adveniat, 168 blz., € 9,99 (of € 4,- vanaf 100 exemplaren)
Nikolaas Sintobin Hoe oude wijsheid jouw leven in bloei zet KokBoekencentrum/Lannoo, 2023, 173 blz., € 20,-.
Marinus van den Berg Spreken en luisteren met je hart Ark Media, 2023, 130 blz., € 17,99.
Lammert de Hoop (red.) Reis naar de stilte Adveniat, 112 blz., € 19,95
Paus Franciscus Encycliek van paus Franciscus over broederschap en sociale vriendschap. Adveniat, € 15,-.

Direct Doneren

cross