Niets van wat een mens wegstopt, verdwijnt echt. Misschien een ongemakkelijke waarheid, die Marga Haas ons voorhoudt. Maar wat verloren is, wil gevonden worden, ook wat verdween in de krochten van je ziel. "Als dat gebeurt, wordt een mens, stukje bij beetje, weer heel. Dan komt er steeds meer ruimte voor het Licht in jou."
Door Marga Haas
Bij Lucas 15,8
De evangelist Lukas vertelt drie gelijkenissen achter elkaar over verloren zijn. De middelste is verpakt als een vraag: ‘En als een vrouw tien drachmen heeft en er één verliest, steekt ze toch de lamp aan, veegt het hele huis schoon en zoekt ze alles af tot ze het muntstuk gevonden heeft?’ Onder de kast, achter de bank – overal zoekt ze om dat ene muntje te vinden. Als ze het vindt, is het feest, want dan is de boel weer compleet.
Verdwijnkast
Niet alleen in huis (en als moeder van twee kinderen weet ik daar alles van), maar ook in jezelf kan van alles verloren raken. Verborgen in het duister. Weggestopt. Herinneringen, pijn, verdriet, afgunst, woede, wrok – alles wat je liever niet ziet van jezelf, krijgt een plekje in de verdwijnkast. Sleutel omdraaien en je hebt er geen last meer van.
Sommige dingen zitten zo goed weggestopt, dat ze inderdaad verloren lijken. Verdwenen in de krochten van je ziel. Dat kan een hele opluchting lijken, want als iets weggestopt is, hoef je het niet onder ogen te zien. Maar als een deel van een mens verloren is, is de hele mens verloren. Als een deel van jou er niet mag zijn, als een deel van jou het daglicht niet kan verdragen, dan kun jij jezelf niet als een geheel ervaren. Dan verlies jij je heelheid, je eenheid.
De vrouw in de gelijkenis ontsteekt haar lamp en zoekt overal waar ze maar zoeken kan om te vinden wat verloren is. Ze viert feest als haar bezit weer compleet is.
Weer heel
Niets van wat een mens wegstopt, verdwijnt echt. Het blijft bestaan, maar in het verborgene, in het donker. En hoe meer dingen je verstopt in de duisternis van je ziel, hoe minder je zicht hebt op het Licht in jezelf. Al die rommel, al dat stof, al die kleine brokjes – samen vormen ze een blokkade, een muur, om het binnenste van je ziel heen, om die plek, waar God in jou is.
Niets van wat een mens wegstopt in zijn ziel, verdwijnt echt. Al die verstopte dingen blijven om aandacht vragen. Alles wat er is aan pijn, verdriet en gevoelens die je liever niet hebt, wil gezocht, gevonden en gezien worden. Aan het licht komen. Als dat gebeurt, wordt een mens, stukje bij beetje, weer heel. Als dat gebeurt, komt er steeds meer ruimte voor het Licht in jou.
Marga Haas publiceert elke twee weken een korte overweging bij een bijbeltekst op haar blog ‘Parelduiken in de bijbel’. Zie: www.margahaas.nl
Op weg naar kerst met Lucas
Vanaf donderdag 30 november houdt Marga Haas in Middelburg vier bezinningsavonden ter voorbereiding op kerst: "Zacharias in de tempel, de aankondiging aan Maria, het bezoek van Maria aan Elisabeth en de geboorte van Johannes. Vier verhalen, vier staties, die Lucas beschrijft voordat hij over de geboorte van Jezus vertelt. In de weken van Advent, de tijd die voorafgaat aan het kerstfeest, lezen we elke week één zo’n statie. In stilte, in meditatieve sfeer. Eenmaal aan het begin van de avond en eenmaal aan het einde van de avond. Tussendoor vertel ik wat het vertalen ervan bij mij opriep en overwegen we wat de woorden van de adventsverhalen met ons doen."
Meer informatie: www.margahaas.nl/aanbod
Stiltedag
Zaterdag 2 december 2017: Stiltedag in het Stadsklooster i.o. in Middelburg. Een dag in stilte doorbrengen zuivert de ziel. De stilte helpt je te zien wat er in jou leeft. Daaronder ontdek je diepe rust. Vaak heb je het gevoel dat je een innerlijke schoonmaak ondergaat.
Meer informatie: www.margahaas.nl/aanbod
